Стихи на таджикском языке

Аз куча гузар куни нигохи ту кунам.
Андеша ба чашмони сиёхи ту кунам.
Ман мол надорам,ки закоти ту кунам.
Як чони азизе дорам фидои ту кунам.

Аз комати базеби ту шуд,кучахо шахр хушруй
Он чое,ки кадамзани ту он чой мешавад хушруй
Бо сояи ту меравам оё ба куйи бахти худ,
Оё рузи шоди бинам гайр аз рузи сахти худ,

Азизон аклро вайрон кунад ишк,
Бисузон синаро бирён кунад ишк.
Азизон ишкбози кори шер аст,
На хар як кудаки нодон кунад ишк.

Рафти зи барам эй гули раънои бахорам.
Монди ту ба дил догу аламхо ба канорам.
Чун муи сиёхат хама рузам намуди шаб.
Чун зулфи парешони ту гум гашт карорам.

Туро гуфтам, ки ман ёри ту мешам,
Дар ин олам харидори ту мешам.
Агар дасти паризоде бигирам.
Якин донам, ки ман зори ту мешам.

Ту рафти олами хасти дигар шуд.
Дили девонаям девонатар шуд.
Чунон аз дарди хичронат гиристам.
Замин дар зери по аз гиря тар шуд.

Дар сабзаи рӯ гулоб мепошӣ ту,
Дар барги лаб атри ноб мепошӣ ту.
Борони баҳори сунбулат аз атр аст,
Атре,ки ба мисли об мепошӣ ту.

Дилам хохад хамеша мунису гамхори ман боши.
Тасаллои дили хунгаштаи афгори ман боши
Ба зери хоки пои ту кунам чонро нисор эй гул.
Агар боре табиби синаи бемори ман боши.

Ин зулфи мусалсалат балои дили ман,
Ин холи лабат укдакушои дили ман.
Ман дил ба ту додам,барои дили ту,
Ту дил ба касе мадех,барои дили ман.

Марав аз ман ки бо ту меравад дунёи рангинам,
Марав аз ман ки бо ту меравад дунёи ширинам.

Дилам аз ишки ту афгор гашта.
Чу кохе бар тани девор гашта.
Зи сели ашки ман девори богат.
Фитода дар замин хамвор гашта.

Ёри ман хуб асту аммо расму оинаш бад аст.
Бо бадон хуб асту бо некон бад аст инаш бад аст.
Менишинад маслихатро бо ракибон мекунад.
Маслихат хуб асту аммо маслихатчиаш бад аст.

Ман гиёхи навбахорам шамси тобонам кучост?
Булбули шурида хастам богу бустонам кучост?
Лоласон дар калби ман доги гароне хуфтааст.
То бишуяд доги дил он абри найсонам кучост?

То чон дорам аз ту чудои накунам,
Чуз гайри ту бо кас ошнои накунам
Бо ваъдаву пайгоми ту шинам сад сол
Сад соли дигар аз ту чудои накунам.

Омадам то лахзае чашмам ба чашмонат занад.
Лаб ба лаб бигзораму мижгон ба мижгонат занад.
Бекарор аз чашми мастат ин дили девонаам.
Себи фикрам афтаду дар чохи домонат занад

Точикдухтар,чи гуна чашмон дори,
Пайваста ба даври у чи мичгон дори.
Чашмат охусту абруят тиру камон,
Сайде паи сайд ба сомон дори.

То рахна ба мулки дилрабои накуни,
Касро ба висол худнамои накуни.
Чун хуи фаришта дорию шакли пари,
Бояд,ки ба мардум ошнои накуни.

Ин рози нихониро ту гуфтиву ман гуфтам.
Ин дурри маъониро ту суфтиву ман суфтам.
Акси хама гамхоро чун доги дилозори
Аз дида ба сад хори ту руфтиву ман руфтам.

Он қадар хоҳам бароят сӯхтан
Чун чароғони шабони иди ту,
То биафзоям зи шеъри оташин
Шуълае бар оташи ҷовиди ту.

Умре, ки вафо кардам бар чабру чафои ту,
Дигар, ки чи хохам кард бар кисмати пешони.
Дар ишки ту дидам ман гавгои киёматро,
Чоне, ки ба лаб омад кай рафт ба осони.

Ин коса,ки ман бо лаби ту меорам,
Не аз паи шодию тараб меорам.
Чашми сияхи ту рузи ман кард сиёх,
Рузи сияхи хеш ба шаб меорам.

Мерасад рузе маро ёдам куни.
Хар кучо биншаста фарёдам куни.
Бо ду се байте, ки гуфтам бахри ту,
Хар замоне хонию шодам куни.

Ошикон аз дидаи дилдор хушнуданду лек
Даври хушкомии онхо он кадар бисёр нест.
Кимати моро шикасти бо хазор озори хеш.
Гарчи моро нисбати ту заррае озор нест.

Ман руи туро ба мохи тобон надихам,
Лаьли лаби ту ба дурру марчон надихам.
Лаьли лаби ту агар ба дастам ояд,
Қиммат хараму бахои арзон надихам.

Мешавам хушхол гар бинам туро.
Чехраи гулбарги тар бинам туро .
Пеш аз он чун гунчае медидамат.
Хохам аз ин бехтар бинам туро.

Дигар ишку вафоятро нахохам ман начуям ман.
Гули бебуи богатро нахохам ман, набуям ман,
Сухан гуфтам зи бахри ту, аз ишки навчавониям,
Бароят шеъри ишкамро, нахохам ман нагуям ман.

Туи дармони дардам, эй гули ман,
Давои ранги зардам, эй гули ман.
Агар ои ба пеши гурам, эй мох,
Ба буят зинда гардам, эй гули ман.

Бароям мехрубоният кучо шуд?
Мухббатхои чоният кучо шуд?
Зи чашму руи ман, эй чони ширин,
Ду чашми осмоният кучо шуд?

Мухаббат ин кадар хорам намуди.
Бо як дидори у зорам намуди.
Надонисти муносиб ишки уро.
Чаро бар калби зорам чо намуди?

Дил дар хами зулфи дилбарон аст хануз,
Афсонаи ишк дар миён аст хануз.
Гуфтем,ки мову дил яке пир шавем,
Мо пир шудему дил чавон аст хануз.

Эй дил ки давидию давиди бас кун
Аз муи сарат сафеди диди бас кун
Хар чанд ки давиди аз паи лоларухон
Аз лоларухон чизе надиди бас кун

Агар дар хоб медидам гами рузи чудоиро
Хавас асло намекардам дар олам ишкбозиро

Алло ёрчон каду бастат маро кушт
Алло ёрчон каду бастат маро кушт
Илохо дар шаби хобам дарояд.
Ишора кардани чашмат маро кушт!

Агар сад сол ҳам ҷӯӣ, маро дигар намеёбӣ,
Шабу рӯзон худо гӯӣ, маро дигар намеёбӣ.
Ба роҳи ман чу пойандози махмал ҳар саҳаргоҳе
Ба сони сабза ҳам рӯӣ, маро дигар намеёбӣ.

Дил гадои дигареву ман гадои дигаре,
Дил адои дигареву ман адои дигаре.
Байни мову дил ҳамеша ҳарбузарби шавқҳост,
Дил фидои дигареву ман фидои дигаре.

Азизи ман биё беморам имшаб
Ситора дар само мешморам имшаб.
Ман ки мурдам зи гам парво надори.
Туро ман бар худо меспорам имшаб.

Туро бар сина чо кардам ба чонам ошно кардам.
Маро аз худ бадар карди худо хофиз.
Ало ай рахнамои дил маро афканда пой бар гил.
Рахи худро дигар карди худо хофиз.

Бурди дили ман аз ту чихо металабад,
Улфат ба дилу аз ту нишон металабад.
Сар то сари мисрахо як харфи бигир,
Аз аввали мисрахо хамон металабад.

Ошикам гар бо мани, гар бе мани,
Ошикам то он ки барнову пок.
Ошикам то хасти дар рӯи замин,
Ошикам то банда берунам зи хок.

Чи мекардам агар дар олами хасти намебуди,
Зи танхои хамемурдам ту гар бо ман намебуди,
Ман аз буи гулу овози булбул бехабар будам,
Ало эё ошики гулхо ту гар бо ман намебуди.

Манам як ошики дилбекарорам,
Ки мафтуни чамоли як нигорам,
Гули хушбуякам якто хамон аст,
Ба гулхои дигар коре надорам.

Гар бар сарам санг ояд дуст медорам туро...
Зиндаги гарт танг орад дуст медорам туро...
Зинадаги ранч дорад ранчхои бешумор...
Бо хазорон ранч ояд дуст медорам туро...

Шабхо зи гамат аз акл бегона шудам,
Девона шудам муниси парвона шудам.
Гамедоштам аз ишкаш як умра,
Баъди он шабхо бовай хам хона шудам.

Ишк дорад оташе дар магзи чон ,
Шеваи ишк аст дар оташ нихон.
Хар ки худ инро надорад дар замир,
Дар вучудаш нест аз марди нихон.

Савганд ба Худо туро фаромуш накунам,
Гайр аз тани ту танеро огуш накунам.
Гар кибла шави суи ту намоз хонам,
Сад токии рангобаранг сарпуш накунам.

Азизи ман биё беморам имшаб
Ситора дар само мешморам имшаб.
Ман ки мурдам зи гам парво надори.
Туро ман бар худо меспорам имшаб.

Туро бар сина чо кардам ба чонам ошно кардам.
Маро аз худ бадар карди худо хофиз.
Ало ай рахнамои дил маро афканда пой бар гил.
Рахи худро дигар карди худо хофиз.

тарки ёри кардиву ман хамчунон ёрам туро.
Душмани чониву аз чон дусттар дорам туро.
гар ба сад хори чафо озурда сози хотирам.
Хотири нозук ба барги гул наёзорам туро.

То ту ба додам мерасй, оxам ба кайвон мерасад,
То ту ба kадрам мерасй, умрам ба поён мерасад.
То ёри роxам мешавй, аз роx берун мешавам,
То мушкил осон мекунй, сад марги осон мерасад.
То ёд меорй зи ман, бе ёд меафтам зи дард,

МУБОРАК ДОРАМ АКДИ НИКОХАТ.
МУБОРАК ДИЛБАРИ ЗЕБОИ МОХАТ.
МУХАББАТ ГАР ГУНАХ БОШАД АЗИЗАМ.
МУБОРАК БОШАД ИН РУЗИ ГУНОХАТ

Пазмони туам, вале ту пазмони дигар.
Курбони туам, вале ту курбони дигар.

Чун ноз кунй, ба чону дил макбулам,
Чонони манй, вале ту аз они дигар.

Бо ёди ту шаб, руз ба фармони туам,
Аммо ту чаро барои фармони дигар?

Имшаби ман боз бе огуши ту,
Андар огуши садокат мурд, мурд.
Ишки ман човид бимонад, то абад,
Мехри ту андар хиёнат мурд, мурд.

Менависам бар китоби чашми ту.
Бо каламхои нигохи гарми хеш.
Бех зи чонам дусттар дорам туро,
Мефишонам пеши поят калби реш.

Дар оғӯшат бисӯзон оташи ман,
Ба шарте синаат оташ бидорад.
Магар дар синаат хоҳиши ҷонсӯз,
Бароям ҳар чӣ хоҳам, он чӣ дорад?

Ҳуруфи ишқро дар дафтари ғам,
Паси ҳам чида-чида зор гирям.
Намояд нақши руйи ёри саркаш,
Қаламро баҳри ҳадя месупорам.

Ҳалқа месозад миёнатро ба шавқ гар ёри ту,
Ёд овар, ҳалқаҳои муйи ту дар гарданам.
Гар бубахшй накҳате дар бистари у аз висол,
Ёд овар, дар чудоиҳо ба фурқат мурданам.

Бусаҳои ёр хушкид дар лабонам, бок нест,
Сабз гардад боз рузе бусаҳои дигаре.
Зиндагй бо созҳояш, сузҳое дар бағал,
Аз балое бигзарам, ояд балои дигаре.

Чашм то барҳам задам, умрам зи сй бигзаштааст,
Гарчй дидам лаззате як, даҳ азоб омад мудом.
Боз ман навмед не, навмед шайтон асту бас,
Роҳи хуршедам бипоям, рузҳо то пайки шом.

Синаат болини ман буд, ин ки ин дам бе ман аст,
Инакам, болини ёри дигарат шуд, бок нест.
Боз поён мешавад ин шоми беболиниям,
Чуз Худо дар ин чаҳон аз тухми Одам тоқ нест.

Ошу нонат чун адо шуд, ошноят меравад.

Аз наво чун бозмондӣ, ҳамнавоят меравад.

Шоҳиди ранги муҳаббат ҳар нафас аз боғи дил,

Гул наёрӣ, дилбари гулгунқабоят меравад.

Рафти зи барам эй гули раънои бахорам.
Монди ту ба дил догу аламхо ба канорам.
Чун муи сиёхат хама рузам намуди шаб.
Чун зулфи парешони ту гум гашт карорам.

Туро гуфтам, ки ман ёри ту мешам,
Дар ин олам харидори ту мешам.
Агар дасти паризоде бигирам.
Якин донам, ки ман зори ту мешам.

Ту рафти олами хасти дигар шуд.
Дили девонаям девонатар шуд.
Чунон аз дарди хичронат гиристам.
Замин дар зери по аз гиря тар шуд.

Дар сабзаи рӯ гулоб мепошӣ ту,
Дар барги лаб атри ноб мепошӣ ту.
Борони баҳори сунбулат аз атр аст,
Атре,ки ба мисли об мепошӣ ту.

Дилам хохад хамеша мунису гамхори ман боши.
Тасаллои дили хунгаштаи афгори ман боши
Ба зери хоки пои ту кунам чонро нисор эй гул.
Агар боре табиби синаи бемори ман боши.

Ин зулфи мусалсалат балои дили ман,
Ин холи лабат укдакушои дили ман.
Ман дил ба ту додам,барои дили ту,
Ту дил ба касе мадех,барои дили ман.

Марав аз ман ки бо ту меравад дунёи рангинам,
Марав аз ман ки бо ту меравад дунёи ширинам.

Дилам аз ишки ту афгор гашта.
Чу кохе бар тани девор гашта.
Зи сели ашки ман девори богат.
Фитода дар замин хамвор гашта.

Ёри ман хуб асту аммо расму оинаш бад аст.
Бо бадон хуб асту бо некон бад аст инаш бад аст.
Менишинад маслихатро бо ракибон мекунад.
Маслихат хуб асту аммо маслихатчиаш бад аст.

Ман гиёхи навбахорам шамси тобонам кучост?
Булбули шурида хастам богу бустонам кучост?
Лоласон дар калби ман доги гароне хуфтааст.
То бишуяд доги дил он абри найсонам кучост?

То чон дорам аз ту чудои накунам,
Чуз гайри ту бо кас ошнои накунам
Бо ваъдаву пайгоми ту шинам сад сол
Сад соли дигар аз ту чудои накунам.

Омадам то лахзае чашмам ба чашмонат занад.
Лаб ба лаб бигзораму мижгон ба мижгонат занад.
Бекарор аз чашми мастат ин дили девонаам.
Себи фикрам афтаду дар чохи домонат занад

Точикдухтар,чи гуна чашмон дори,
Пайваста ба даври у чи мичгон дори.
Чашмат охусту абруят тиру камон,
Сайде паи сайд ба сомон дори.

То рахна ба мулки дилрабои накуни,
Касро ба висол худнамои накуни.
Чун хуи фаришта дорию шакли пари,
Бояд,ки ба мардум ошнои накуни.

Ин рози нихониро ту гуфтиву ман гуфтам.
Ин дурри маъониро ту суфтиву ман суфтам.
Акси хама гамхоро чун доги дилозори
Аз дида ба сад хори ту руфтиву ман руфтам.

Он қадар хоҳам бароят сӯхтан
чун чароғони шабони иди ту,
то биафзоям зи шеъри оташин
Шуълае бар оташи ҷовиди ту.

Умре, ки вафо кардам бар чабру чафои ту,
Дигар, ки чи хохам кард бар кисмати пешони.
Дар ишки ту дидам ман гавгои киёматро,
Чоне, ки ба лаб омад кай рафт ба осони.

Ин коса,ки ман бо лаби ту меорам,
Не аз паи шодию тараб меорам.
Чашми сияхи ту рузи ман кард сиёх,
Рузи сияхи хеш ба шаб меорам.

Мерасад рузе маро ёдам куни.
Хар кучо биншаста фарёдам куни.
Бо ду се байте, ки гуфтам бахри ту,
Хар замоне хонию шодам куни.

Ошикон аз дидаи дилдор хушнуданду лек
Даври хушкомии онхо он кадар бисёр нест.
Кимати моро шикасти бо хазор озори хеш.
Гарчи моро нисбати ту заррае озор нест.

Ман руи туро ба мохи тобон надихам,
лаьли лаби ту ба дурру марчон надихам.
лаьли лаби ту агар ба дастам ояд,
киммат хараму бахои арзон надихам.

Мешавам хушхол гар бинам туро.
Чехраи гулбарги тар бинам туро .
Пеш аз он чун гунчае медидамат.
Хохам аз ин бехтар бинам туро.

Дигар ишку вафоятро нахохам ман начуям ман.
Гули бебуи богатро нахохам ман, набуям ман,
Сухан гуфтам зи бахри ту, аз ишки навчавониям,
Бароят шеъри ишкамро, нахохам ман нагуям ман.

туи дармони дардам, эй гули ман,
Давои ранги зардам, эй гули ман.
агар ои ба пеши гурам, эй мох,
Ба буят зинда гардам, эй гули ман.

Бароям мехрубоният кучо шуд?
Мухббатхои чоният кучо шуд?
Зи чашму руи ман, эй чони ширин,
Ду чашми осмоният кучо шуд?

Мухаббат ин кадар хорам намуди.
Бо як дидори у зорам намуди.
Надонисти муносиб ишки уро.
Чаро бар калби зорам чо намуди?

Дил дар хами зулфи дилбарон аст хануз,
Афсонаи ишк дар миён аст хануз.
Гуфтем,ки мову дил яке пир шавем,
Мо пир шудему дил чавон аст хануз.

Эй дил ки давидию давиди бас кун
Аз муи сарат сафеди диди бас кун
Хар чанд ки давиди аз паи лоларухон
Аз лоларухон чизе надиди бас кун

Агар дар хоб медидам гами рузи чудоиро
Хавас асло намекардам дар олам ишкбозиро

Алло ёрчон каду бастат маро кушт

Алло ёрчон каду бастат маро кушт

илохо дар шаби хобам дарояд.

ишора кардани чашмат маро кушт!

Агар сад сол ҳам ҷӯӣ, маро дигар намеёбӣ,
Шабу рӯзон худо гӯӣ, маро дигар намеёбӣ.

Ба роҳи ман чу пойандози махмал ҳар саҳаргоҳе
Ба сони сабза ҳам рӯӣ, маро дигар намеёбӣ.

Дил гадои дигареву ман гадои дигаре,
Дил адои дигареву ман адои дигаре.

Байни мову дил ҳамеша ҳарбузарби шавқҳост,
Дил фидои дигареву ман фидои дигаре.

Азизи ман биё беморам имшаб
Ситора дар само мешморам имшаб.
Ман ки мурдам зи гам парво надори.
Туро ман бар худо меспорам имшаб.

Агар хохи гами дил бо ту гуям чо намеёбам,
Аг ар чое шавад пайдо туро танхо намеёбам.
Агар чое шавад пайдову ёбам ман туро танхо,
Зи шоди дасту по гум мекунам худро намеёбам.

Бусаҳои ёр хушкид дар лабонам, бок нест,
Сабз гардад боз рузе бусаҳои дигаре.
Зиндагй бо созхояш, сузхое дар бағал,
Аз балое бигзарам, ояд балои дигаре.

Гар бар сарам санг ояд дуст медорам туро,
Зиндаги гарт танг орад дуст медорам туро.
Зинадаги ранч дорад ранчхои бешумор.
Бо хазорон ранч ояд дуст медорам туро.

Шабхо зи гамат аз акл бегона шудам,
Девона шудам муниси парвона шудам.
Гаме доштам аз ишкаш як умра,
Баъди он шабхо бо у хам хона шудам.

Ман садкаи он касам,ки ошик бошад,
Бар чехраи сурхи лола лоик бошад.
Гар дар дили у шулаъи мехре набувад.
Дар мулки чахон ёри мунофик бошад.

Маро аз ман чудо дар дил мухабат.
Худоро бехудо дар дил мухабат.
Миени кучахои танги Ворух.
Равону норавон дар дил мухаббат.

Расид айёми гул боши гули ман.
Гули зардолуба монанди гули ман.
Миени кучахои танги Ворух.
Яке пайдо шави боши гули ман.

Юсуф сорвал бутон и, удивленный жемчужиной еще не просверленной,
Спросил: "Кто жемчуг этот уберег, и кто от ветра защитил цветок? "
Сказала: "Даже и Азиз влюбленный не мог сорвать в моем саду бутона.
Хоть царствовал он как прекрасный шах, - влачился в страсти как хромой ишак.

Чудо созад маро гар аз ту такдир,
Биё зи ман номае ёдовари гир.
Чун хар боре кушои сар ба сар хон,
Ки бинвисам ман онро аз дилу чон.
Варо хар гиз масузон эй дили ман,
Агар сузи бисузад манзили ман.
Хама розу ниёзи ман дар он чост,
Хаёту зиндагониям дар он чост.
Ту бурди бо нигохе аклу хушам,
Намесозам туро харгиз фароуш.
Бо акси ман ту бо диккат назар кун.
Ва аз хар харфи шеърам ёди ман кун......

Ин ишки синасуз,ки иньоми зиндагист,
Як FулFула дар олами ороми зиндагист.
ОFози у хуш аст,ки оFози бахти мост,
Анчоми у мабод,ки анчоми зиндагист.

Туро аз толеи худ кофтам ман,
Зи худ рафтам туро то ёфтам ман
Зи байти абруят таклид кардам
Суханро хамчу муят бофтам ман.

Туро чустам зи хусни навбахорон
Туро чустам зи даври рузгорон
Надонистам ки бошад ёри зебо
Насиби як касу доFи хазорон

Зи фикри ту дилам хокистарранг шуд
Чудои мисли бахри ногузар шуд
Ба едам бусаи лабхот намонад
Агар чашмони ман туро набинад

Дилам парвардаи Fамхои ишк аст,
Нигохам охуи сахрои ишк аст.
Вале бо ин хама ишкошнои
Намедонам кучо маьвои ишк аст.

Чашм бикшо,чашми зеборо бубин
Лахзаи дилхои шайдоро бубин.
Харчи мебини,намебини дигар
Чашми дил бикшову дуньёро бубин.

Зиндаги дарьёст,дарьё бигзарад
Ошики савдост,савдо бигзарад
Чун тамошои чахон як навбат аст
Навбати мову тамошо бигзарад.

Дар оFушам биё эй дилбари ман
Навозиш кун дили Fампарвари ман
Вагарна дар суроги ишки шоир
Пушаймон мешави баьди сари ман.

Макоми хеш то бишнохтам ман
Басо сар бохтам дил бохтам ман
Бисозам то бинои бахти худро
Басо бо зиндагони сохтам ман.

Ту дасти заргари ман зар надорам
Ту акли сарвари ман сар надорам
Ту хусни дилбари ман дилшикаста
Ту майрезию ман соFар надорам.

Навои ишки мо ночур монад
Чароги бахти мо бенур монад
Надонистем кадри якдигарро
Ду дасти мо бурун аз гур монад.

Мохтоб шавад, ки хардумон jура шавем,
Монанди ситора дар хаво Kуша шавем.
Ту дастаи гул шавию ман навданихол,
Шояд,ки ба як либос пушида шавем.

Диле гар хаст, умеди дилбаре хаст,
Саре гар хаст, умеди сарваре аст.
Гузашт имруз парвое надорем,
Дили мо пур, ки рузи дигаре хаст.

Ёр аз хама мевахои дуньёи бех,
Ёр аз падару модари бинои бех.
Ёре,ки накард акидаи мехру вафо,
Бисьёр Fамаш махур,ки танхои бех.

Хабибам!Дили бе ишк монанд бар замистон аст,
Бо чисму чон бидон,ки сад хори аз он аст.
Хар он кас,ки ба ишк ёраст,дили он шодон аст,
Чу булбул месарояд дил,гуё дар гулистон аст.
Дили ошик аз ишк,чу чашмаи зулол аст,
Бахшандааст шавку завк,монанд ба оби равон аст.
Нагардад хаёт маъмур,агар ишк надорад дил,
Диле,ки ёри ишкаст,чу машъали тобон аст.
Ишки бегубору пок,балогардони чон аст,
Ишк гамбуру дилкушояст,хамчу гули хандон аст.
Лек ишки бисёр мавчуд ба хар тоифа касон,
Дон,ишк аввал ба Худо,ин кори пок инсон аст.
Ишк ба хамсару фарзанд,хамсарро ба шавхари худ,
Ишк бар падар ва модар,ин кори бузургон аст.
Ишке бар макому китоб ва бар гулу булбулон,
Ишк боз ба илму хунар - кори зиндадилон аст.
Аммо,ишк бар симу зар,факат барои нафъи худ,
Дон,ин кори ноинсонаст,ин кори худбинон аст.
Ишк бар кимору карта,ишки бад ба бегоназан,
Дон,ки ин кори шайтонаст,ин кор офати чон аст.

Ман руи туро ба мохи тобон надихам,
лаьли лаби ту ба дурру марчон надихам.
лаьли лаби ту агар ба дастам ояд,
киммат хараму бахои арзон надихам.

Хамеша ёди руят мекунам ман
Ту гул хасти буят мекунам ман.
Агар сад ори чони дошта боши
Фидои як тори муят мекунам ман

Эй ишк фаромушам макун ёдам кун,
Хокистари кучаат шудам бодам кун.
Гар бад бошам лаънати дунё бар сарам,
Гар нек бошам ягон-ягон ёдам кун!!!

Ты всегда в маём сердечке,
И все мысли о тебе,
Нет прекраснее на свете,
Чём мая любовь, к тебе любимый!!!

Маро аз зиндаги дилмонда карди
Зи рохи ишкбози ронда карди
Дуоят мекунам бо панч калима
Илохо мисли ман девона гарди

Аз ишки ту беморам ман
Дил хаставу афгорам ман
Чуз ту надорам ёр ман
Аз ман марав аз ман марав

Чоно биё ёри туям
Ёри вафодори туям
Аз нозанин зори туям
Аз ман марав аз ман марав

Ман ёри дилчуи туям
Аз ман марав аз ман марав
Дар хасрати руи туям
Аз ман марав аз ман марав

Бароям аввалин шахсе ту буди
Ки хандида назар карди ба руям
Зи дасти ман гирифтиву кушоди
Дари ишку мухаббатро ба суям

Мухаббат кори хар нодон набошад
Ки оташ чои дилсардон набошад
Агар ошик шуди мардона боши
Ки ишк аз они номардон набошад

Ба вакти хайру хуш бо руи хандон
Бигуфти хайр дастатро фишурди
Намедонам чаро хамрохат эй чон
Диламро бурдию манро набурди

Ману ту аз Fурури чашмбаста
Дари дилро ба руи хам бубастем
Дигархо ахд бастанду шикастанд
Ману ту ахди нобаста шикастем
Вале то зиндаам, то кисмате хаст
Дилам номи дил аз номи ту чуяд
Агар сад сол ояд хушксоли
Дилам чун лола аз ишки ту руяд.

Хар гохе бе ман бимони аз гами ман ёд кун
Бо хазорон нолаву фарёду шевон ёд кун
Ишки мо чун Fунчаи гул буду як хандиду мурд
Fунчаи пажмурдае бини ба гулшан ёд кун
Бе ачал кушти мухаббатхои ширини маро
Ёд кун он ошики нокоми худро,ёд кун!

Дар хушкию дар об туро мехохам
Бехоб ва ё хоб туро мехохам
Дарёи мухаббат ба дилам мавч задаст
Эй гавхари ноёб туро мехохам.

Ошики.овораги.бечораги.дорад.бапеш.
Мард.бояд.буду.рафт.мардона.ба.пеш.
Зиндаги.бе.ишк.марг.аст.марг.бар.ин.зиндаги.
Зиндабод.ошик.парасти.зинда.бод.ин.зиндаги

Гуноҳатро намебахшам,
Ки саргардони худ кардию рӯгардон шудӣ аз ман.
Гуноҳатро намебахшам,
Ки дар даврони мардон ёри номардон шудӣ аз ман.
Намебахшам гуноҳатро,
Гуноҳатро намебахшам.
Ки аз даргоҳи ишқи беғуборам дар ба дар рафтӣ.
Гуноҳатро намебахтам,
Ки аз гулҳои рангини баҳорам бехабар рафтӣ.
Намебахшам гуноҳатро,
Гуноҳатро намебахшам.
Ки бе ту ахтари иқболи ман дар авҷи гардун мурд.
Гуноҳатро намебахшам,
Ки бе ту дар дилам сад достони ишқи Маҷнун мурд.
Намебахшам гуноҳатро

ЗИНДАГИ БО ТУ БАХОР, БО ТУ БАХОР,
БЕ ТУ ХОРУ БЕ ТУ ХОРУ БЕ ТУ ХОР.
РАНГУ БОРЕ БО ТУ ДОРАД ЗИНДАГИ,
ЗИНДАГИРО НЕСТ БЕ ТУ РАНГУ БОР

ДАВЛАТИ МОВУ ТУ ИМРУЗ, ОШИКИ,
САРВАТИ МОВУ ТУ ИМРУЗ, ОШИКИ.
ХАР КАСЕРО ОШИКИ БУД НАВБАТАШ,
НАВБАТИ МОВУ ТУ ИМРУЗ, ОШИКИ

МАН ТУРО ДИДАН,НАМЕХОХАМ ДИГАР,
БО ТУ БИНШИДАН,НАМЕХОХАМ ДИГАР.
БАЪДИ ИШКУ ИШКВАРЗИХОИ ТУ,
ИШКВАРЗИДАН,НАМЕХОХАМ ДИГАР.

мо ошики ишкему дар чустучуи он аммо ишк аз мо гурезон мо мехохем ки ишки худро ёбем аммо зиндаги дар як лахза инро аз байн мебарад аммо ягона ишке ки фанонашаванда аст ин ишки осмони аст

Малохати лаби шумо на дар лаби фариштахо на дарлаби худо
Халовати лаби шумо на дар лаби фариштахо на дар лаби худо

Агар аз по фиканд имруз он рафтору комат хам.
Ки фардо барнахезам балки фардои киемат хам

Бурди дили ман аз ту чихо металабад,
Улфат ба дилу аз ту нишон металабад.
Сар то сари мисрахо як харфи бигир,
Аз аввали мисрахо хамон металабад.

дар ишки туям на сабр пайдост на дил .
бе руи туям на акл барчост на дил .
ин гам ки марост кухи коф аст на гам.
он дил ки турост санги хорост на дил .

барои дидани руят хамавакт нола хохам кард .
зи дасти хачр аз хунам чахон пурлола хохам кард

Ошикам гар бо мани, гар бе мани,
Ошикам то он ки барнову пок.
Ошикам то хасти дар рӯи замин,
Ошикам то банда берунам зи хок.

Чи мекардам агар дар олами хасти намебуди,
Зи танхои хамемурдам ту гар бо ман намебуди,
Ман аз буи гулу овози булбул бехабар будам,
Ало эё ошики гулхо ту гар бо ман намебуди

Манам як ошики дилбекарорам,
Ки мафтуни чамоли як нигорам,
Гули хушбуякам якто хамон аст,
Ба гулхои дигар коре надорам.

Савганд ба Худо туро фаромуш накунам,
Гайр аз тани ту танеро огуш накунам.
Гар кибла шави суи ту намоз хонам,
Сад токии рангобаранг сарпуш накунам.

Гуфтам,ки чихаст дар калби дилат гуфти вафо.
Гуфтам ки ба чи касам хури гуфти ба Худо.
Гуфтам, ки покаст туро ин калбу эмон.
Гуфти,ки чунон набошад агар курам кунад Худо.
Гуфтам чи дори бахрам эй чони ширин.
Гуфти,ки дуъо дорам бахрат пеши Худо...

Нест аз ошик касе девонатар,
Ишк аз савдои у кур асту кар.
Гар табиберо расад зин чун чунун,
Тафтари ишкро фуру шуяд ба хун.

Ишк дорад оташе дар магзи чон ,
Шеваи ишк аст дар оташ нихон.
Хар ки худ инро надорад дар замир,
Дар вучудаш нест аз марди нихон.

Эй дуст ба дасти душманонам масупор
Гар мекушиам ба дасти хеш авлотар

Шабхо зи гамат аз акл бегона шудам,
Девона шудам муниси парвона шудам.
Гамедоштам аз ишкаш як умра,
Баъди он шабхо бовай хам хона шудам.

Гар бар сарам санг ояд дуст медорам туро...
Зиндаги гарт танг орад дуст медорам туро...
Зинадаги ранч дорад ранчхои бешумор...
Бо хазорон ранч ояд дуст медорам туро.

Агар чун хок поймолам куни,хоки дарат гардам
Ва гар чун гард бар бодам дихи, сарат гардам.
Каши ханчар, Ки месозам ба дасти хеш курбонат,
Чи лутф аст ин.ки ман курбони дасту ханчарат гардам

Сари рохи туро гулзор кардам
Туро ай бевафо манн ёр кадам
Надонистам дили сангини туро
Гули умеди худро хор кардам.

Сари рохат давидам нола кардам
Назар бар рухи чун лола кардам
Гузаштиву накарди ту нигохе
Зи чашмам ашки хунро жола кардам.

Афсус,ки неку бад надони,
Дарди ману кадри ман надони
Ох аз туву бевафоии ту.
Мурдам зи гамии чудои ту.

Машав гамгин Ки ёрат бевафо шуд,
Бирафт у бо дигаркас ошно шуд
Сарат бошад ба Дуне токи бисёр
Тухам ёби бахуд ёри вафодор.

Дури зиману зиман саломат бодо
Чону дилиман фидои номат бодо
Ман бету назар намекунам дар олам
Ту беман назар куни харомат бодо.

Хар су, ки рафтам, ба хавои ту рафтам,
Хар чо, ки будаам, ба хаёли ту будаам.
Хар гах шакарлабе ба касе кард гуфтугу,
Дар хасрати чавобу саволи ту будам.

Аз рашк сухтам,ба ракибон сухан макун
В-ар мекуни, барои худо, пеши ман макун
Дар орзуи як Суханам чон ба лаб расид,
Чонон, туро ки гуфт, ки бомо сухан макун

Мо хеч замона хеч дунё хама хеч,
Эй хеч зи бахри хеч бар хеч мапеч.
Дони, ки зи одами чи мемонад пас,
Мехрасту мухаббат асту боки хама хеч.

Ошикеро, ки гами дуст бех аз чон набувад,
Ошики чон бувад у, ошики чонон набувад.
Мурдан аз дусти эй дуст зи хинди омуз,
Зинда дар оташи сузон шудан осон набувад

Имшаби ман боз бе огуши ту,
Андар огуши садокат мурд, мурд.
Ишки ман човид бимонад, то абад,
Мехри ту андар хиёнат мурд, мурд.

Менависам бар китоби чашми ту.
Бо каламхои нигохи гарми хеш.
Бех зи чонам дусттар дорам туро,
Мефишонам пеши поят калби реш.

Бусаҳои ёр хушкид дар лабонам, бок нест,
Сабз гардад боз рузе бусаҳои дигаре.
Зиндагй бо созҳояш, сузҳое дар бағал,
Аз балое бигзарам, ояд балои дигаре.

Имшаби ман боз бе огуши ту,
Андар огуши садокат мурд, мурд.
Ишки ман човид бимонад, то абад,
Мехри ту андар хиёнат мурд, мурд.

Менависам бар китоби чашми ту.
Бо каламхои нигохи гарми хеш.
Бех зи чонам дусттар дорам туро,
Мефишонам пеши поят калби реш.

ёди ту шаб, руз ба фармони туам,
Аммо ту чаро барои фармони дигар?

Чун ноз кунй, ба чону дил макбулам,
Чонони манй, вале ту аз они дигар.

МУБОРАК ДОРАМ АКДИ НИКОХАТ.
МУБОРАК ДИЛБАРИ ЗЕБОИ МОХАТ.
МУХАББАТ ГАР ГУНАХ БОШАД АЗИЗАМ.
МУБОРАК БОШАД ИН РУЗИ ГУНОХАТ

Ай сарви хушболои ман
Ай дилбари раънои ман
Лаъли лабат халвои ман
Аз ман чаро ранчидаи?

Ман боғ даром, ангур хурам, туту мавиз,
Ошиқ шудаам ба духтари хурди раис.
Зардолу шавам, кошкӣ буроӣ ба сарам,
Ду дастаки нозукат расад бар ҷигарам .

Туро ман дуст медорам вале инро немегуям.
Чунон аз ишк месузам,вале инро намегуям.